Trump’tan Barışa Füze Ayarı!

| Aziz DAĞTEKİN ile Pazar Sohbeti |

Donald Trump’ın diplomasiye kattığı bu yeni “patlayıcı” strateji, artık uluslararası ilişkiler ders kitaplarında özel bir bölüm olarak okutulmalı: Jeopolitik Pazarlama 101.
Trump Doktrini! Barış İçin Önce Birkaç Ülke Bombala!
Trump’a göre dünya barışı, tıpkı bir hamburger gibi hazırlanmalı: Bir dilim tehdit, iki parça füze, üstüne de “Tanrı Amerika’yı korusun” sosu.
Sonra bir basın toplantısında afiyetle yenilir.
Kendisini “dünya barışının CEO’su” ilan eden Trump, artık barışı ihraç etmiyor; lisanslıyor.
“Barış, Trump markası altında satılmaktadır. Kullanma talimatına uygun şekilde bombalanacak ülkelerde etkilidir.”
Ve işte son model “Trump Doktrini” Barışı sağlamak için önce biraz kaos çıkar, sonra kaosu bitirip “Bakın, barışı getirdim!” de.
Bir tür jeopolitik “yangın çıkar, sonra itfaiye ol” stratejisi.
Petrol, Dua ve Füze: Trump’ın Yeni Dünya Düzeni
Venezuela senaryosu çuvallayınca, radarlar şimdi Afrika semalarına dönmüş durumda.
Yeni hedef: Nijerya!
Petrol kokusu, Beyaz Saray’ın duvarlarını delip geçmiş gibi.
“Altında enerji varsa, orada özgürlük eksikliği vardır” diyen Trump, Afrika’ya “demokrasi götürme” hazırlığında.
Tabii yanında biraz füze, biraz da dua…
Bir yandan “Tanrı Amerika’yı korusun” diyor, bir yandan Karayipler’e asker yığıyor.
Sonra da, gülümseyerek ekliyor: “Tanrı Çin’i de korusun.”
Artık dua bile çok uluslu hale geldi: Tanrı bizi, ortaklarımızı ve rakiplerimizi korusun ki ticaret devam etsin.
Nobel mi, Nükleer mi? Trump Karar Veremiyor
Trump’ın Nobel Barış Ödülü hayali, bir türlü hedefine ulaşamayan bir füze gibi yörüngede dolaşıyor.
Belki de gerçekten şöyle düşünüyor: Biraz daha bombalarsam, bu sefer kesin alırım!
Nobel Komitesi’nin odasında artık şu konuşmalar yapılıyordur:
— Efendim, Trump barıştan bahsetti.
— Evet, ama aynı gün Nijerya’yı tehdit etti.
— O zaman adaylığa iki puan daha ekleyelim!
Putin, Trump ve Çin: Nükleer Korkunun Kutsal Üçlüsü
Dünya artık bir Netflix dizisi.
Başrollerde: Trump, Putin ve Çin.
Bölüm başlıkları genelde şöyle: “Tehdit Var”, “Kıyamet Yaklaşıyor”, “Anlaşma Yaptık, Rahat Olun.”
Sonra yine aynı döngü: Yeni bir ülke, yeni bir kriz, yeni bir barış konferansı.
Putin ile Trump el sıkışıyor, Çin’le ticaret anlaşması yapılıyor, ardından manşetler: “Dünya nükleer eşiğinde!”
Bir sonraki gün: Trump barışı kurtardı!
Ve böylece her kriz, bir pazarlama kampanyasına dönüşüyor.
Dünyayı Kurtarmadan Önce Hafifçe Bombalayalım!
Trump’ın felsefesi basit: Dünyayı kurtarmak istiyorsan, önce biraz bombala.
Tahribatın ardından gelen her “barış anlaşması”, onu bir kahramana dönüştürür.
Tıpkı film sahnesi gibi: Önce patlama, sonra alkış. Fakat bu senaryoda her patlama gerçek, her alkış ise sanal.
Gerçek patlamalar Nijerya’da, Venezuela’da; alkışlar ise Twitter’da.
Barışın Yeni Tanımı
Trump döneminde barış, artık bir sonuç değil, bir ürün.
Kutu tasarımı hazır, reklam sloganı belli: Barış Trump Edition: Bir tutam tehdit, bir kaşık petrol.
Ve dünya halkları bu ürünü her defasında satın alıyor.
Korkuyla, umutla, bazen mecburen…
Çünkü bu çağda “barış”, savaşsız anlatılamıyor artık.
Barışa Giden Yol, Karayipler Üzerinden Geçiyor!
Trump’ın haritasında barış yolu hiçbir zaman düz değil.
Venezuela’dan başlıyor, Nijerya’ya uğruyor, oradan Çin’e dua yollayıp, Karayipler’de tatille son buluyor.
Küresel barış turizmi yani.
Ve belki de, Nobel ödülünü sonunda alacaksa, üzerinde şu yazmalı: “Bu ödül, dünyayı bombalamadan barıştan bahsedemeyenlere ithaf edilmiştir.
İşte, çağımızın trajik komedisi bu. Barış bombayla, dua ticaretle, korku reytingle ölçülüyor.
Ve Trump hâlâ kameraya gülümseyip diyor: Tanrı ABD’yi, Çin’i ve kaosu korusun!